7 Ekim 2012 Pazar

Bu Pazar, O An

  Soulemama stayla, o an yazilarini ne zamandir yazmadigimi az once farkettim. Bu aksama baslik ararken. Gunler oyle renkli ve dolu ki 2y bir delikanliyla, zaten kisa kisa yazmaya bile ancak firsat bulabiliyorum.
  Bu gunlerde, Cun'un ayagi ile ilgili bir problemimiz var, cabucak gecmesini umdugumuz. Henuz ne oldugunu tam olarak bilmiyoruz. Ama onu cok zorluyor. Aren ise bu duruma uzuluyor ve kiziyor zannimca. Bazi kuduruk oyunlarini oynayamiyorlar. Bu durumda -babanin ayagi uf olmus- dersek buyuk bir ofkeyle bagiriyor. Umarim artik gecer.
  Son zamanlarda sikca gordugum kalp seklindeki gozlukler var ya, dogustan bende varlar sanirim. Ya da benimkiler + seklinde de olabilir. O kadarini bilemeyecegim. Ama yasadigim en kotu durumlarin bile, aslinda o kadar kotu olmadigina inandim hep. Hic istahim kesilmedi mesela. Ya da gulmedigim tek bir gun olmadi. Hic ama hic kahretsin demedim. Yapi iste.  Umarim bu duygularin pususu yoktur.
  Bugun cok guzel bir Pazar yasadik biz. Yukarida yazdigim sebepten Cun yoktu sadece yanimizda. Annane, Serap, ben ve Aren. Calistigim koye gittik. Organik Pazar'a. Sozde mi organik,ozde mi sormayin. Ama alisverisimizi yaptik sevgili velilerimden. Aren zevkle gezdi pazari. Herseyi karistirdi,elledi vs. Hickimse haniim haniiiim cocuguna bak,ellemesin diyemedi tabii ;) Okulun parkinda oynadik sonra, cok sevdigim koyumun cocuklariyla top oynadik,bisiklete bindik. Bu yil icin bana tahsis olan mini tarlama baktik. Bahcelere daldik moo lere ve bebeklerine baktik. Baska baska bir suru hayvan gorduk,sevdik.. Kazlari kovaladik. Nefis mamalar yedik,kahveler ictik. Uzum,nar topladik. Kedi kopek sevdik. Daha neler, neleeer. Dusunuyorum da orayi ne cok sevdigimi, aklima getirmek istemesem de ayrilmak bana en zor ayrilislardan biri olur sanirim. Aren'i buyuturken orda calistigim icin, onu oralarda rahatca gezdirip rahatlatabildigim icin, kismen de olsa oraya ait oldugum icin oyle sansliyim ki...



Ps. Yazmadan edemeyecegim.
Eski bir ogrencimi kaybettim ben bu koyden, gectigimiz Persembe. Motorsiklet kazasinda. 18 yasina girmemisti henuz. Sicacikti kalbi. Hicbir zaman cool gorunmeye calisan ergenler gibi olamayacak kadar da hatirnazdi. Yuzunun guzelliginin tarifiyse namumkun. Aklima geldikce yuregim sizliyor. Delikanlilik hevesleri. Istemeden yapilan hatalar. Yasiti arkadsinin ise kararmis geri kalan hayati, Ne zor annesine, ne zor ikiz kardesine. Ve onu sevenlere, bize.
Nur icinde huzurla yat Yunuscum.

Hiç yorum yok: