Eller,izler,geriye kalanlar

   Kis mevsimi iyiden iyiye basladigindan beri, ben de uyku moduna alinmis gibiyim. Erkenden yatmaya calisiyorum hep.Dolayisiyla kocaman bir ayda blog icin yazilmis sadece bir postum olmus elimde. Oysa okumak konusunda bir bu kadar caliskanim bu aralar. Ozellikle hemen her gun post yazan blogger arkadaslarimin bloglarini kontrolde ustume yok. Ohhh sicacik otur,oku, oku, uyu! Yeni trendim bu. :)
  Gunlerdir esimi de goremiyorum. Shift li calisan birinin esi olmak,keyifli olmasinin 10 misli zor bence. Bu haftamiz soyle gecti; ben ise, o evde, o ise, ben eve, ben uykuya, o eve, o uykuya, en ise ...
Bundan sebep, sevgili esimin 19 Aralik'taki dogum gununu hala kutlayamadim desem yeridir. Eskiden anlamazdim,su buyukler neden zirt pirt -herseyin basi saglik,buna da sukur- der cikar isin icinden. Anladim pek tabii artik. Anladigim bir diger sey de benim de yaslandigim :S
  Boyle bir dongunun icinde Cuneyt icin anlam tasiyan minik bir hediye yapabildik Aren'le. Zira ben cocuk adina ebeveyne diger ebeveyn tarafindan verilen maddiyat yuklu hediyelerden hic haz etmiyorum. Ve biliyorum,goruyorum bunu yapan pek cok insan var. Bence hat safhada anlamsiz.
Biz tuval ustune akrilik boyalarla kalp seklinde el ve parmak izi calistik. Once istemedi yapmak. Anlatmaya calistim,baba icin hediye oldugunu. Yanasti. Sabirla bekledi. Isteyerek katildi. Akilli oglum benim. Varligin baban ve benim icin, yuce bir hediye.

seni cok seviyoruz cuuuun <3

  Pinterest sagolsun,aklimda bir cok fikir var ailecek tuvallere aktarabilecegimiz. Yaparken Aren'in eglenebilecegi tabiki. Ilk calismamiz da mukemmel olmadi elbette. Cunku elini geri cekmedi,surukledi, parmaklariyla boyamak istedi vs. Olmasi gereken ve guzel olan oldu kisaca,mukemmel olan degil.
  Aren bir erkek cocuguna gore oldukca erken konustu. Bunu dr.umuz da dahil pekcok kisi soyledi bize,hos zaten farkindaydik. Ama konusma tarzi,soyledikleri,kibarligi ve sosyalligine ben bile inanamiyorum. Nerden geliyor bilmiyorum. Anlatmaya da korkuyorum.Disardaki insanlar kulaklarina inanamiyor, cogu zaman biz de. Anlattiklari ve karsilikli diyaloglari icin apayri bir ani defteri tutmaliyim aslinda.
  Bununla birlikte tuvalet aliskanligi surecinde bizden pek ses yok. Geldigini soyluyor ama oturak veya adaptor tekliflerimizi kesinlikle reddediyor. Cani nasil isterse oyle olacak pek tabii.
  Emmeye aynen devam eder durumdayiz. Yani gunde birkac kez,ve uykuya gecerken.Gece uyanip istemiyor allahtan. Bazen bunaliyorum.Ve eger sabahlari erken uyanirsa emmek icin beni birakmak istemediginden ise gec kaliyorum. Biraktirmayi dusunuyorum,istiyorum ama cesaretim var mi iste ondan emin degilim. Belki ani bir kararla olmali. Cunku biliyorum ki cok buyuk ihtimalle hayatim boyunca bir daha hic emzirmeyecegim. Aren bir yana, ben de hazir olmaliyim :( Hissettiklerimi anlatabilmek icin sizi su yazima isinlamak istiyorum.
   Son birsey daha onumuzdeki hafta sonu,yilbasini kutlamak uzere Aren'in kuzenleri Fabien ve Elsa'ya gidecegiz. Hediyelerimizi hazirladik. Umarim hersey yolunda gider. Nese icinde oglumun dayilari,kuzenleri,sevdikleriyle nese icinde birkac gun gecirebiliriz.