15 Haziran 2011 Çarşamba

AHH BU LAKTASYON!!

    Tarih yine 26.09.2010. Yeni Hayat-ın baslangıcı. Asıl hayatımın... Saat 10.35 sulari. C_section dan cikip odaya getiriliyorum ki bir ciglik cigliga aglama.. Aklimdan ilk gecen 'yok canim bu benim melegim olamaz'  derken, goruyorum kocaman acik bir agiz etrafta beni!! ariyor avaz avaz. Hemen sevgili Tulin -esimin abisinin esidir kendisi- Aren'i bana yaklastiriyor. Sonrasi animsayamayacagim kadar hizliydi. Oglum artik emiyordu. Ardindan bir ic cekis ve rahatlama. Hem onda , hem bende..  Iste boyle basladi benim laktasyon maceram.

   O zaman bu denli farkinda degildim belki emzirmenin benim icin onemini, bu denli hayatimin odagi olacagini. Aren'le aramizda olusacak gercek ustuluge yarasacak bu bagdan bihaberdim henuz. Hatta gebelik doneminde ve oncesinde irritating :) bulurdum emzirmeyi. Ne buyuk yanilgiymis meger. Nerden bilebilirdim!

   Velhasil , gunler yavastan akmaya baslamisti, biz de tandem yasamaya.. Hatirlarim gunun uyku zamanlari da dahil beste ucunu emzirerek gecirdigim gunleri.. O donem, Michael Ende'nin Momo'su misaliydi zaman bize. Agir, aksak... Duman adamlarin yasamimiza giremedigi ender bir surecti. Bunalmiyordum desem inanmazsiniz biliyorum. Kisa sure de olsa cok  aciliydi emzirmek benim icin. Yaniyordum,sabrediyordum, biliyordum gececekti ve gecti (Mustela Nursing Comfort Balm sagolsun :)). Yine de oyle mutluydum ki. Post partum donemde hayatimda laktasyon olmasa ne yapardim bilemiyorum, (Thanks God!)

    Caya corbaya limon misaliymis meger emmek, bebege. Uykuya, doymaya, aglamaya, gaza, kolige hatta can sıkıntısına bile tek careydi emzirmek. Tecrube edenler bilir, ayakta, yatarak, ziplayarak, kosarak bile emzirir anne bebegini yeter ki emsin. Ben bir tek amuda kalkip emzirmemisimdir heralde Aren'i, zira onu da yapamamaktayim :)

    Gunler boyle gecip gitti demek isterdim lakin oyle olmadi. Oyle bir sey ki bu sut borsa misali.. Inisli, cikisli! Yanlis hatirlamiyorsam bebegim  yaklasik 5.5 aylikken bir laktasyon krizi vurdu beni. Bu da varmis,bunu da gordum :( Sutum bitti denecek derecede azaldi. Ben tarumar. Uzgun, bitkin, korkak... Pek cok care aradim o donem ; Motherlove More Milk Plus takviyeden tutunda Gnc Brewer's Yeast e kadar. Yaklasik 5-6 gun hayatimin en kara gunleriydi. Evet abartmiyorum en Siyah! Cok sukur ki gecti. Telkin, inanc , istirahat ve ihlamurla gecti.. Anladim ki benim carem ihlamurdaymis :) Sonra Aren full ek gida almaya basladigi donemde de azalma oldu sutumde. Ilgisizdi emmeye yemekler yuzunden. Yine inandim, sut geri geldi. Artik cok daha istekli. Bu durumun uzun surmesini diliyorum.

   Oyle bir tutsaklik ki emzirmek; bugune dek maximum 3 sa 20 ' dk ayri kalabildik birbirimizden.. Kordon'da birali,bol sohbetli  kiprasma vesilesi ile.. Zor attim kendimi eve.. Oylesine bir ozlem  ki karsilikli: Offff! Deli bir bag. Bir o kadar özel. Yansitmak guc. Yine de, laktasyon krizinde oldugum o bet yogun duygulu donemden : - Emzirmek, yolculuktur bir uzak tutsaklik denizine. Donmek istemedigin. Donme vaktini dusundugunde gozlerindeki nemden bir adim onunu goremedigin..- der kendi laktasyon donemimle ilgili son sozu soylerim.

Sevgiler

Ps. Biliyorum hic emziremeyen&emzirmeyen anneler var.. Asla uzmek istemem.. Sadece sahsi hissiyat paylasimim.
Pss.Bu donemimde bana her turlu destegi  veren sevgili Tulin, Henrieta ve canim  Annem 'e tesekkuru borc bilirim.

7 yorum:

nilufers dedi ki...

Emzirmek, yolculuktur bir uzak tutsaklik denizine. Donmek istemedigin. Donme vaktini dusundugunde gozlerindeki nemden bir adim onunu goremedigin.. Hislerimin tercümanı olmuşsun.
Çok güzel bir yazı.

Di dedi ki...

Nilufers, gercekten oylesine hassas bir donem ki.. Duygularimi bu denli yogunlastirmis :) Cok tesekkurler..

gamze dedi ki...

korkularım silindi gitti...

Alef dedi ki...

Dilegim ps kismi beni ilgilendiriyor; sadece 1 kez tadabildim o duyguyu oda birkac dakika, sevincimden tadamadim bile fotograf cektirmekten ve onlarca kisiyi arayip mujde vermekten sevindirik oldum, esime acilinden sadakalar dagittirdim, zannettimki seytanin bacagini kirdik ve devami gelecek ama olmadi yine plastik makinayi emzirmeye devam ettim ben 2 saatte bir 3 ay boyunca sonra cc ler azalmaya basladi birgece saat 3 te mutfak tezgahina uyku mahmuruyle elim carpip mutfak tezgahina doktugum 30cc sut icinse yarim saat aglayip sabah ezanina kadar uyumamisligimda vardir. Aylarca gece/gunduz makina/biberon yikayip, steril edip sut bolusturdum, isittim, saat kurup aslan uyanip aglamadan onu doyurdum cunku o hazirda bekleyen memeyi istemedi, daha fazla sagmak icin turlu turlu pozisyonlarda durarak boynuma 3 fitik hediye ettim, sonra gunden gune cc ler azaldi ve bitti, coook uzuldum taaki aslanin doktorunun bana elif hanim lutfen boyle yapmayin 1cc bile anne sutu alamayan bebeklerimiz var bizim siz elinizden geleni yaptiniz yeter artik diyene kadar, evet oan sukrettim en azindan sagip verebildim diye ve artik uzulmuyorum ama yinede ne mutlu siz emzirebilenlere...

Di dedi ki...

Canim Elif'im,
Sen muhtesem bir annesin. Keske herkes senin kadar azimli ve ozenli olsa yavrusu icin..
Ve ne mutlu ki Aslan senin o kiymetli sutunle zor bile olsa beslenebildi. Ve yine ne mutlu ki bunca imkanimiz var.
Disarda bir yerlerde onca cocuk var; ne yedigini degil, yiyip yemedigini bile bilmedigimiz..
Cok sukur.

Alef dedi ki...

Canim arkadasim cok tesekkur ederim elimden geldigince allahin bana verdigi annelik sifatina layik olmaya calisiyorum evet cok haklisin sukurler olsunki biz yavrularimizi ne sekilde olursa olsun besleyebildik, dunyada ac, susuz ve sevgisiz bebek kalmamasi umidiyle...

Betül Yıldıztekin dedi ki...

Dilek, bu yazini oyle bir zamanda okuyorum ki...Bugun belki hayatimda bir daha hiç yasamayacağım emzirme anlarimi sonlandirdim. Ama hala kararlı olmadığımı farkettim. Selin'e bağlandığım kadar baglanmisim emzirmeye, emzirirken paylastigim enerjiye, huzura, sessizlige de. Cok şükür dolu dolu 23 ay emzirdim. Benim de dileğim bütün annelerin emzirme konusunda bilinçlenmesi ve butun doktorların "2 sene anne sütüne devam" diyebilmesi. Ana-oğul bol sutlu zamanlar dilerim size.